-พ่อแม่เป็นพรหมของลูก
๑. มีเมตตา คือมีความปรารถนาดีต่อลูกไม่มีที่สิ้นสุด
๒. มีกรุณา คือหวั่นใจในความทุกข์ของลูก และคอยช่วยเหลือเสมอ ไม่ทอดทิ้ง
๓. มีมุทิตา คือเมื่อลูกมีความสุขสบาย ก็มีความปลาบปลื้มยินดีด้วยความจริงใจ
๔. มีอุเบกขา คือเมื่อลูกมีครอบครัวสามารถเลี้ยงตนเองได้แล้ว ก็ไม่วุ่นวายกับชีวิตครอบครัวลูกจนเกินงาม และหากลูกผิดพลาดก็ไม่ซ้ำเติม และยังให้คำปรึกษากับลูกเสมอ
-พ่อแม่เป็นเทวดาคนแรกของลูก
เพราะคอยปกป้องคุ้มกันภัยเลี้ยงดูลูกมาก่อนผู้มีความปรารถนาดีคนอื่นๆ
-พ่อแม่เป็นครูคนแรกของลูก
เพราะสั่งสอนอบรมทั้งคำพูดและกิริยามารยาทให้ลูกก่อนคนอื่นๆ
-พ่อแม่เป็นวิสุทธิเทพของลูก
๑. ไม่ถือสาในความผิดของลูก
๒. ปรารถนาประโยชน์แก่ลูกเสมอ
๓. เป็นทักขิเณยยบุคคล
๔. เป็นอาหุเนยยบุคคล
ที่มา : พระมหาสมชาย ฐานวุฑะโฒ. มงคลชีวิต. (ปทุมธานี : บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์. ๒๕๕๗) หน้า ๙๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น